Zdrada

Zdradziłaś mnie w piątek  AD 8 lipca 2022.

Nie dało się inaczej. Nie czekałaś. Nie myślałaś. Nie dałaś sobie szansy. I mnie nie dałaś szansy. Nie dałaś szansy dzieciom i ludziom, którzy nas znają, może nawet kochają.

To jest koniec. 

Oboje jesteśmy dorośli i ponosimy konsekwencje swoich działań, zaniechań. Czasem nie warto, ale też czasem warto być cierpliwym. Może to inaczej trzeba nazwać. Trzeba nauczyć się żyć z przeświadczeniem, że przewidzimy wszystkiego i walka z przenaczeniem nie ma sensu. Jednak warto być mądrzejszym niż głubszym. Różnica jest niewielka bo mądrzejszy to ten, który był głubszym odrobinę krócej. 

Wyobraźnia również jest ważniejsza od wiedzy, albowiem wiedza jest ograniczona tym co wiesz, zaś wyobraźnia służy do poznawania wszystkiego. Nie musisz nic wiedzieć paradoksalnie, aby poznać to mityczne wszystko.

I nie mam pojęcia co po sobie zostawisz. Chyba tylko "to swoje". Bo reszta odejdzie w zapomnienie i chyba bez wielkiej pompy zostanie odegrany pogrzeb uczuć. 

A powinnaś pozostawić chociaż wspomnienie. Dobre słowo dzieci. Nic z tego.